Ο άγνωστος θάμνος που έσωσε την ''παρτίδα''

Στης 31 του Μάρτη κάναμε την πρωτη μεταφορά στον Αξιό ποταμό για την αναμενόμενη ανθοφορία της ιτιάς.

Η ιτιά άνθισε...

Αλλα όσο και αν περιμέναμε να δούμε της περσινές μαγικές εικόνες συλλογής γύρης, μάταια περιμέναμε!!

Τα μελίσσια όσα μπορέσανε να ρίξουνε γόνους αρχίζανε να πιάνανε και δεν άργησε να δούμε και της πρώτες δυο απώλειες από λεηλασία!

Ακολούθησε ένα δεκαήμερο εντατικού ''σιροπιάσματος'' με περίπου 200-250ml καθημερινά. Σε ελέγχους-επιθεωρήσεις που γίνανε κατά την διαρκια της τροφοδοσίας για τυχών μπλοκάρισμα από την τροφοδοσία διαπιστώθηκε πώς όταν τα μελίσσια έχουνε γόνους είναι πραγματικά αχόρταγα αφού η αποθήκευση υγρών σε συνδυασμό με την ανύπαρκτη νεκταροέκκριση ήταν από ελάχιστη έως ανύπαρκτη!!! Και εκεί που λέγαμε πώς η περιοχή του Αξιού δεν μας έκανε την χάρη... εμφανίστηκε ο παρακάτω θάμνος!

Δεν γνωρίζω το όνομα του θάμνου που φτάνει τα δυο μέτρα σε ύψος περίπου αλλά έκανε το μελισσοκομείο μου να βουίζει!!

Τα μελίσσια δουλεύανε μανιωδώς και πραγματικά ήταν η πρώτη φορά για φέτος που μπορούσε κάποιος να περάσει μέσα από το μελισσοκομείο χωρίς στολή και να περάσει πραγματικά απαρατήρητος από τα μελίσσια

Όπου εκκολάπτονταν οι γόνοι κυρίως στα ακριανά πλαίσια τα κελιά αυτά γεμίζανε με άφθονη γύρη!!